Na placu przed teatrem - czyli Dzień Uchodźcy 2013
2013-06-25

Na plac przed Teatrem im. Hansa Christiana Andersena zaczęli napływać goście, z Lublina, Łukowa, Kolonii Horbów, Białej Podlaskiej. To dla nich była i scena, i biesiada w pobliskiej restauracji, i wszystko to, co miało się zdarzyć na placu tego dnia, Dnia Uchodźcy.

Naprzeciwko sceny, w pobliżu prezbiterium katedry, rozłożył się wielokulturowy odpust: stoiska z przedmiotami, które w swojej ojczyźnie są codziennego użytku, a wyrwane z kontekstu stają się ambasadorami całej kultury. Czeczeńskie stroje do tańca i dywanik do modlitwy; afrykańskie grzechotki; armeńskie ozdobne opakowania na wino; domino kubańskie. Można było dotknąć i porozmawiać, przenieść się za pomocą wyobraźni w inną świata stronę, skąd drogi przywiodły wielu ludzi mieszkających dziś w Polsce.

Tuż obok rozkwitło królestwo dzieci: jedne smarowały kredkami pociąg marzeń, inne podsuwały twarze i ręce do wymalowania flagi, a potem ganiały po całym placu z balonami, ciesząc się niewymownie, gdy któryś z hukiem pękł.

Na scenie tymczasem rozlegały się dźwięki bałałajki i płynęły w tańcu dziewczęta w czerwonych, białych, granatowych strojach, z mgiełką welonu falującą w rytm lezginek. Pierwiastek męski wyraził się w skokach, kopnięciach i uderzeniach: w pokazie walk MMA pokazali się dwaj aspirujący do wielkiej kariery czeczeńscy chłopcy. Ale uczestnicy spotkania nie byliby sobą, gdyby poprzestali tylko na oglądaniu: drewniany podest na środku placu stał się tanecznym parkietem, na którym w rytm klaskania rozpoczęły się spontaniczne harce.

Oficjalni goście – z Urzędu Wojewódzkiego, Urzędu Marszałkowskiego, Miejskiego Urzędu Pomocy Rodzinie i Urzędu ds. Cudzoziemców wtopili się w festynowy tłum. Tłum poruszał się we wszystkich kierunkach; od stoisk do sceny, od sceny pod drzewo, gdzie powstawały polsko-uchodźcze portrety. Złotawa rama obejmowała dziecięce, młodzieńcze i dojrzałe twarze, pogodne, uśmiechnięte, przyjazne, razem i blisko siebie.

Twarze wyglądały też z walizek rozstawionych na placu: Milosz Forman, Madeleine Albright, Mamed Chalidow, Gustaw Herling-Grudziński. Uchodźcy, którzy poradzili sobie z koniecznością rozpoczęcia życia na nowo. Kto wie, może za jakiś czas twarz któregoś z szalejących po placu dzieci stanie się wizytówką jego kraju wśród nowych sąsiadów?

Wielokulturowa Impreza Plenerowa z okazji Dnia Uchodźcy „Razem i blisko siebie”  23 czerwca zorganizowana została pod patronatem UNHCR (Biuro Wysokiego Komisarza NZ ds. Uchodźców) w ramach projektu „Razem – model wolontariatu na rzecz integracji uchodźców” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców, budżetu państwa i środków własnych Centrum Wolontariatu.