Blisko 60-cioosobowa grupa ochotników działaj±cych przy Centrum Wolontariatu w Lublinie od 2001 roku ł±czy swoje siły by pomagać uchodĽcom w ramach programu „Pomocy UchodĽcom”.

W lubelskim O¶rodku dla Cudzoziemców, każdego dnia daj± nadzieję, pokazuj± czym jest polska solidarno¶ć i ludzka go¶cinno¶ć. Buduj± ¶wiat przyjazny człowiekowi, który szuka azylu, bezpiecznego miejsca i schronienia. Wolontariusze ofiaruj± swój entuzjazm, pomysły, czas… W zamian otrzymuj± co¶ wyj±tkowego – prawdziw± rado¶ć z pracy na rzecz drugiego człowieka. Wolontariusze pracuj± w grupach, co sprawia, że nabieraj± umiejętno¶ci pracy w zespole, ucz± się współodpowiedzialno¶ci za siebie i innych, a w chwilach kryzysu s± dla siebie wsparciem.



Do ulubionych    Strona startowa
« wróć

¦wietlica

¦wietlice s± miejscem gdzie dzieci z danej placówki mog± spędzić czas w gronie rówie¶ników, nadrobić zaległo¶ci szkolne, porozmawiać o swoich problemach. W O¶rodku dla Cudzoziemców przy ul. Wrońskiej w Lublinie, również działa ¶wietlica, któr± prowadz± wolontariusze. Dwa razy w tygodniu organizuj± 2-3 godzinne zajęcia dla każdej grupy wiekowej: 3-5 lat, 6-8 lat i 9-13 lat. Podział ten uzasadniony jest innymi potrzebami i możliwo¶ciami poznawczymi dzieci w okre¶lonym wieku. Zajęcia s± tematyczne i dziel± się na trzy czę¶ci:
* I czę¶ć – lekcyjna. To poznawanie słownictwa z danej tematyki. Ma ona charakter interdyscyplinarny, ł±cz±c język polski, matematykę, geografię, historię, itd. Wszystko zależy od inwencji twórczej wolontariuszy i odbywa się wył±cznie w języku polskim. Wolontariusze w większo¶ci nie znaj± rosyjskiego czy czeczeńskiego, którymi posługuj± się mieszkańcy o¶rodka, ale jak się okazuje dobr± metod± pokonywania barier językowych jest nauka poprzez zabawę. Forma ta umożliwia nam także lepsze poznanie dzieci, ich zainteresowań i problemów szkolnych. Te staramy się rozwi±zywać poza zajęciami ¶wietlicowymi, udzielaj±c korepetycji. Wolontariusz często jest jedyn± osob±, która może po¶więcić dziecku tyle czasu na naukę, ile ono potrzebuje. Nauczyciel nie ma takiej możliwo¶ci, by skupić uwagę na 2-3 dzieci nie znaj±cych języka, podobnie rodzic nie znaj±c języka polskiego nie jest w stanie pomóc swoim dzieciom. Problemy s± bardzo duże. Przede wszystkim nieznajomo¶ć alfabetu, bez której nie ma mowy o zrozumieniu jakichkolwiek tekstów i poleceń w zadaniach.
* II czę¶ć - nastawiona jest na rozwój umiejętno¶ci manualnych, poprzez rysunek, malowanie farbami, zajęcia z wykorzystaniem bibuły, kolorowego papieru, plasteliny, czy masy solnej. Wszystko po to, by obudzić w dziecku kreatywne my¶lenie. To tu ujawniaj± się talenty dzieci.
* III czę¶ć – zabawowa. Dzieci mog± bawić się zabawkami (klocki, lalki, puzzle, maskotki), a także wspólnie z wolontariuszami, bior± udział w zabawach i grach zespołowych. Jest to czas na oderwanie się od szarej codzienno¶ci o¶rodka. Podczas zajęć dzieci mog± rozwijać podstawowe umiejętno¶ci interpersonalne (praca w grupie), a także poznaj± obowi±zki, gdyż angażuj± się w sprz±tanie po zajęciach. Poza tym, maj± okazję wykazać się swoj± wiedz±. Zajęcia przybliżaj± polsk± kulturę, przez co nasza rzeczywisto¶ć staje się im mniej obca. Praca wolontariuszy ma bardzo duże znaczenie dla dzieci, gdyż szybciej ucz± się języka polskiego, niż dzieci, których kontakt z językiem ogranicza się jedynie do szkoły. Przy sprzyjaj±cej pogodzie organizowane s± zajęcia plenerowe: zawody sportowe i gry zespołowe. Poza tym przy okazji np. Dnia Dziecka, odbywaj± się festyny integruj±ce mieszkańców o¶rodka z mieszkańcami najbliższej okolicy.