Blisko 60-cioosobowa grupa ochotników działaj±cych przy Centrum Wolontariatu w Lublinie od 2001 roku ł±czy swoje siły by pomagać uchodĽcom w ramach programu „Pomocy UchodĽcom”.

W lubelskim O¶rodku dla Cudzoziemców, każdego dnia daj± nadzieję, pokazuj± czym jest polska solidarno¶ć i ludzka go¶cinno¶ć. Buduj± ¶wiat przyjazny człowiekowi, który szuka azylu, bezpiecznego miejsca i schronienia. Wolontariusze ofiaruj± swój entuzjazm, pomysły, czas… W zamian otrzymuj± co¶ wyj±tkowego – prawdziw± rado¶ć z pracy na rzecz drugiego człowieka. Wolontariusze pracuj± w grupach, co sprawia, że nabieraj± umiejętno¶ci pracy w zespole, ucz± się współodpowiedzialno¶ci za siebie i innych, a w chwilach kryzysu s± dla siebie wsparciem.



Do ulubionych    Strona startowa
« wróć

Archiwum aktualno¶ci

Inny nie znaczy obcy

2010-09-08
Dlaczego i po co działamy?
Na brak społecznej ¶wiadomo¶ci na temat problemu uchodĽstwa oraz obecno¶ci i sytuacji uchodĽców wskazuj± badania „Polacy o uchodĽcach” wykonane przez TNS OBOP, a zlecone i opublikowane przez Wysokiego Komisarza ONZ ds. UchodĽców. Wynika z nich, że 88 proc. Polaków nigdy nie zetknęło się z uchodĽc±. Prawidłow± definicję okre¶lenia „uchodĽca” potrafi podać niespełna 46 proc. pytanych. Tylko 17 proc. Polaków jest za umożliwieniem uchodĽcom pozostania w Polsce na stałe. ¦rodowisko uchodĽców na LubelszczyĽnie spotyka się z niezrozumieniem ze strony s±siadów, które wynika z braku informacji o sytuacji uchodĽców. Tymczasem w szkołach w woj. lubelskim uczy się ok. 200 dzieci – obywateli innych państw, w tym większo¶ć Czeczenów. Każdego dnia spotykaj± się z polskimi rówie¶nikami, którzy często nic o nich nie wiedz±. Projekt pozwala obywatelom na rozwi±zywanie trudnych kwestii, z którymi borykaj± się oni sami i ich otoczenie: ksenofobia, brak tolerancji dla odmienno¶ci kulturowej uchodĽców, niewiedza na temat uchodĽstwa. Zwiększa udział społeczny i tworzy równe szanse dla dyskryminowanych grup, a także wzmacnia organizacje pozarz±dowe w działaniach, w których nie ma rozwi±zań systemowych i rola państwa jest ograniczona.Projekt służy też wymianie do¶wiadczeń pomiędzy nauczycielami, pracownikami socjalnymi, wolontariuszami, urzędnikami i lokalnymi władzami, które identyfikuj± problem braku społecznej akceptacji dla uchodĽców.

więcej